Mama en Annelies gezien!

Ik zal jullie alles vertellen over het weekend met mama en An, maar eerst moet ik jullie nog wat anders leuks vertellen. Het is alweer een tijdje geleden maar daarom niet minder leuk.

Woensdag 22 April was het de beurt van de Nederlanders om te koken. Elke woensdag is er een international meeting in het Global huis. Hier wonen zes mensen van school en elke week kookt er een andere nationaliteit. Die woensdag was het de beurt van de Nederlanders om te koken, en wat is er nou leuker dan buitenlanders kroketten te laten proeven. Sil, Lisa en ik besloten om ze te proberen te maken. We hadden het recept op internet opgezocht en in de supermarkt naar iets gezocht wat het meest op ragou leek. Omdat we een beetje bang waren dat het zou mislukken hebben we ook pannenkoeken met spek en kaas, en een appeltaart gebakken. Gelukkig lukte het allemaal. De kroketten waren alleen niet echt kroketten, maar grote bitterballen. Er waren meer mensen gekomen dan verwacht, dus hadden we de bitterballen in vieren gedeeld en we hadden er natuurlijk ook mosterd bij. Alles was binnen een half uur op! Goed teken! Het was een hele gezellige avond.

Vorige week donderdag was het natuurlijk koninginnedag. Alle Nederlanders droegen (uiteraard) oranje, en je zag op campus ook af en toe een verdwaalde amerikaan met een oranje shirt lopen. In elke les werden we gefeliciteerd met onze konningin. Was wel heel erg lief. Die avond zijn we met een aantal mensen naar een kroeg gegaan en hebben we nog eentje gedronken op de koningin en lange discussies gehad over hoe iemand zoiets kan doen. (Het eerste wat we 's ochtends op alle nieuwssites lazen)

Vrijdag was de dag dan aangebroken. Mama en Annelies kwamen. Ze zouden om half acht aankomen en ik wilde ze natuurlijk ophalen. Austin heeft mij een lift naar het vliegveld gegeven en ik was zelfs een beetje zenuwachtig om ze te zien. (een beetje maar!) Gelukkig hadden ze niet al te veel vertraging. Een kwartier (maar dat voelde als een half uur) Nadat we de auto hadden opgehaald zijn we naar hun hotel gereden. Vandaar zijn we nog even wat gaan eten. Het was heel gek om ze te zien. Het leek net of ik ze twee dagen daarvoor nog had gezien. Het scheelt natuurlijk ook dat ik ze elke week op skype zie, maar toch..

Zaterdag heb ik ze de campus laten zien. Er was een evenement, springfest, wat de campus nog wat gezelliger maakt dan normaal. Het was voor mama en An dus nog extra leuk om de campus dit weekend te zien. 's Avonds hadden we een kampvuur bij de ouders van Shelley (amerikaans meisje) thuis. We wisten dat het een uurtje rijden was, maar niet dat het in the middle of nowhere lag. Het was heel erg gezellig. Ik vind het ook heel erg leuk dat ik mama en Annelies hiermee naartoe kon nemen. Na het eten hadden ze een groot kampvuur gemaakt. Maar met groot, bedoel ik ook ECHT groot. Ik geloof dat er een stuk of 5 dennenbomen in de fik gingen.

Zondag heb ik mama en An de hele omgeving laten zien. Eerst zijn we naar "the mall" gegaan, en daarna naar downtown. Hier hebben we een beetje rondgelopen en gekeken. En daarna was het alweer tijd om te eten. Ik heb heel erg genoten van de tijd dat ze hier waren, maar voor ik het wist waren ze alweer weg. Toen we zondag avond weer terug naar campus reden had ik het gevoel dat ik ze pas een half uur had gezien. Het ging te snel.

Deze week is erg druk met de laatste papers schrijven. Maandag moet ik mijn laatste inleveren, en dan heb ik alleen nog maar examens. Wat wel heel vreemd is, is dat je zaterdag ochtend om 10 uur al van de campus moet zijn. Ik heb vrijdag nog twee examens. Ze geven je hier niet echt de tijd om afscheid te nemen ofzo. Dat is wel heel jammer. Maar gelukkig hebben we dit weekend veel feestjes. Ik heb een beetje een dubbel gevoel over volgende week. Aan de ene kant zie ik ernaar uit. Aan de andere kant vind ik het heel raar dat we weggaan en heel veel mensen die we hier hebben leren kennen niet meer zien.

Ok, dit was het weer voor vandaag. Hele dikke kus voor jullie allemaal!!!