Terug in Bali

Daar ben ik weer:) Zit nu alweer een aantal dagen in Bali en dacht: "Tijd om een verslagje te plaatsen."

Na het vorige verslag ben ik 's avonds een hapje gaan eten. Zat in een heel gezellig restaurant met een live bandje en mn boek. Heel ontspannen. Zat net lekker in mn boek toen er een Duitse oude man aan me vroeg of hij bij mij aan tafel mocht zitten. Het was best druk dus zei natuurlijk dat dat geen probleem was. Had niet zoveel zin om met hem te praten en dacht dat als ik met mn rug een beetje naar hem toe ging zitten en ik in mn boek zou staren, dat hij de hint wel begreep. In het begin ging het goed, maar nee.. Daar kwam het: "Where you from, are you alone, where do you stay, etc." :( Het was een beetje een rare man, en ik was dan ook blij dat ik 's avonds had afgesproken met Veit in het Bintang cafe zodat ik de rekening kon vragen. Maar toen vroeg hij wat ik ging doen en of hij mee mocht. Ja, wat zeg je dan.. Hoe kan je iemand afwimpelen zonder onaardig te zijn??? Ik weet het niet, dus ik zei: "Ja hoor." In het Bintang cafe zat hij gelukkig naast iemand anders en was ik van hem af. (Voorlopig, maar daar vertel ik jullie straks over)

De volgende dag hadden Veit en ik een scooter gehuurd en zijn we naar Parangtritus gegaan. De weg er naartoe was al genieten. Mooie rijstvelden, grote rivier, veel groen, etc. Veit reed, dus ik had mooi de tijd om om me heen te kijken. Goed geregeld! Het plaatsje Parangtritus was leuk. Wel gek, want er waren heel veel restaurantjes waardoor het leek of er veel toeristen kwamen, maar het was heel erg rustig op het strand. Je kon er ook niet zwemmen in de zee. De stroming was te sterk. Net als de zon. Heb toch al een behoorlijk kleurtje opgedaan en had me goed ingesmeerd, maar na 2 uurtje waren Veit en ik allebei al lichtelijk verbrand. Zijn dan ook terug gegaan naar Yogya. Onderweg op de scooter begon het ineens keihard te regenen. Was wat minder..

De volgende dag wilde ik ontbijten bij het guesthouse. Het ontbijt is op de bovenste verdieping, op het dakterras. Een beetje brakjes door de avond ervoor dacht ik lekker ontspannen van een ontbijtje te genieten. Helaas! Wie zie ik daar zitten als ik aankom... Ronald (de Duitse oude man:s) Daar ging mn ontspannen ontbijt. Haha..
Omdat Veit ook naar Bali wilde hebben we de volgende dag een busreis geboekt voor maandag. Omdat het mn laatste dagje in Yogya was (dacht ik..) heb ik nog een beetje rondgelopen en nog wat fotootjes gemaakt. Veit wilde die dag ook nog even naar een winkelcentrum een stukje verderop en vond het wel gezellig om mee te gaan. We zijn met de becak gegaan. Het was een becak met een scooter erachter in plaats van een fiets (valsspeler:p) Op een gegeven moment moesten we van de ene kant van de weghelft naar de andere kant. De chauffeur maakt een u-turn, maar er komt natuurlijk allemaal verkeer aan van de andere kant. Weet je wat hij doet.. Gewoon het bakje (met ons erin) midden op de weg zetten zodat ze wel moeten stoppen. Haha. Zo kan het natuurlijk ook. 's Avonds had ik afgesproken om te skypen met oma en oom Joop, bij papa en mama thuis. Was erg gezellig. Daarna kwam Veit langs om een hapje te gaan eten, met z'n nieuwe buurmeisje. Bleek het Milou te zijn. Een van de twee Nederlandse meiden die ik in Lovina was tegengekomen. Toevallig!

Maandag, de dag om terug naar Bali te gaan. Ik was 'sochtends vroeg opgestaan om naar immigratie te gaan om mn paspoort op te halen. Ze hadden gezegt dat dat vandaag kon. Werd bij immigratie van loket naar loket gestuurd om te betalen. Toen ik bij het laatste loket aankwam kreeg ik te horen dat ik de volgende dag terug kon komen om mn paspoort op te halen. Damn it! Ik had de busreis naar Bali namelijk geboekt voor deze dag en we zouden om 12:00 uur vertrekken. Terug in Yogya was de tourist info center waar ik de reis had geboekt dicht:s Gelukkig kent iedereen elkaar daar dus had redelijk snel het nummer van Muji. De eigenaar. Het was niet zo'n probleem. Ik heb uiteindelijk met hem afgesproken dat ik, als ik mn paspoort had, ik de reis zou boeken voor de dag erna. Was namelijk een beetje bang dat ze de volgende dag weer zouden zeggen: "Kom morgen maar terug." Geen probleem dus, maar nu zat ik wel twee dagen extra in yogya en wist eigenlijk niet meer zo goed wat ik nog meer wilde zien. Gelukkig had Milou die dag ook niet echt plannen en hebben we samen een beetje rondgehangen (in de meest letterlijke zin). Was erg gezellig.

Dinsdag weer naar immigratie gegaan en ja hoor ik kreeg mn paspoort mee! Jeeeej! Heb daarna de busreis voor de dag erna geboekt. Scootertje gehuurd en met Milou naar Parangtritus gegaan. Maar toen gebeurde er iets heel vreemds, en snap het nog steeds niet. Ik wist hoe we moesten rijden (gewoon 1 weg volgen) en we kwamen aan bij de weg met de zijweggetjes naar het strand. Ik dacht dat ik hetzelfde straatje nam die Veit en ik daarvoor ook hadden genomen maar we kwamen uit bij een andere plek. Deze was niet zo leuk en ik wist zeker dat die andere plek in de buurt moest zitten. Het is daar helemaal niet groot en eigenlijk maar 1 weg, en ik kon dat hele plaatsje niet meer vinden. Ook het strand zag er anders uit. Het was ineens best wel vies en er lagen heel veel boten op het strand. Echt heel vreemd. En ja, het was wel hetzelfde strand (was namelijk een rots en heb foto's vergeleken). Raar toch!

De dag erna een dagje (17 uur) met de bus. 12:00 uur vertrekken zodat we de volgende dag om 07:00 uur zouden aankomen. De bus zag er goed uit. Een grote bus, de stoelleuningen konden naar achter, een voetensteuntje en airco. Zat bij het raam, chill! Minder chill was dat er iets van de bus onderweg steeds stuk ging. Weet nog steeds niet helemaal wat er nou mis was. Volgens mij iets met de airco. Zaten veel locals in de bus en niet zoveel die Engels spraken. Heeft uiteindelijk 24 uur geduurd voordat we in Bali aankwamen. Maar ja, was wel goedkoop;) Grappig verhaal. Ik moest heel nodig naar de wc toen ik in de bus zat en dacht, ik ga gewoon. Bleek het een hurkwc te zijn in de bus. Ik kan je vertellen, dat is behoorlijk lastig als de bus rijdt (en remt). Maar.... Heb mezelf droog gehouden:D

Ben momenteel weer in Kuta en heb hier niet meer gedaan dan op het strand liggen en uitgaan. Lag een paar dagen geleden op het strand, hoor ik ineens naast me: "Halou". Raad eens wie er naast me staat.. Jawel, Ronald (de Duitse oude man). Vreemd toch? Heb hem daarna niet meer gezien:)

Ik wil heel graag naar Lombok en Kalimantan en vooral Kalimantan moet ik wat dingen voor uitzoeken. Neem het me elke dag voor maar er is tot nu toe nog niet zoveel van terecht gekomen. Dit ga ik nu dus doen na dit bericht. Nee maar, echt! :p

Hele dikke kus