Pemuteran, Pulau Menjangan en Surabaya

Lieve allemaal,

Heb de afgelopen dagen veel gereisd en veel beleefd, maar ook wat tegenslaagjes gehad. (niet heel ernstig, hoor)

De laatste dag in Lovina was erg relaxt. Beetje op het strand gelegen en twee Nederlandse meiden tegengekomen die met Opa (zo wordt hij door iedereen genoemd en weet zijn echte naam eigenlijk niet) zaten te kletsen. Opa is een oude Indonesische man die Nederlands spreekt. Was hem de eerste dag in Lovina al tegengekomen en hij zit elke dag bij hetzelfde wegtentje. Daar dus even wat gedronken met de meiden afgesproken om 's avonds wat te drinken. Ook had ik weer lekker wat fruit bij Buddhi gekocht. Had de afgelopen dagen best veel met Buddhi gepraat. Er zijn niet zoveel toeristen in Lovina dus Buddhi had het niet druk en kwam regelmatig even bij me buurten als ik op het strand lag. We hebben veel gepraat over het leven in Bali en ook over de kosten voor de school voor haar kinderen, etc. Omdat het mn laatste dag was had ik besloten om Buddhi wat extra's te geven (100.000 Rp, minder dan tien euro) Ze kreeg helemaal tranen in haar ogen en heeft me wel 3x omhelst. Beste 10 euro die ik tot nu toe besteed heb:) 's Avonds weer wat gedronken in de standaard barretjes en nog in Lumbung waar Sudi moest optreden. Was erg gezellig.

De dag erna was mn eerste tegenslag dag. Ik had om 12.00 uur een shuttlebus geboekt naar Pemuteran. Deze kwam niet opdagen dus had ik gebeld en vertelde ze me dat de bus stuk was gegaan onderweg. Ik was de enige die naar Pemuteran ging dus konden ze een taxi sturen (Ben nog steeds niet helemaal zeker of de bus kapot was gegaan want normaal moet je met minimaal 2 personen zijn om een shuttlebus te boeken en toen ik m boekte probeerde ze ook al steeds de taxi aan te smeren) Maar ja, kreeg de taxi wel tegen wat korting. De taxichauffeur was gelukkig aardig en sprak ook weer goed Engels. Hoeveel ik hier ook al onderweg ben geweest, het verkeer blijft me verbazen. Ik vroeg aan Anto (de chauffeur) of zij de regel niet hadden dat je bij doorgetrokken streep niet mag inhalen. Waarop hij zei: "Ja! Maar niemand houdt zich eraan, en het gaat toch goed?" Haha, daarna vroeg ik of ze theorieexamen moesten doen voordat ze een rijbewijs kunnen krijgen. Zegt hij: "Nee, gewoon wat extra betalen" Nou ja, zo gaat het hier dus:D Toen ik aangekomen was bij Warung Santai, een homestay die ik door had gekregen van Tom (de Australische jongen), kwam ik bij een heel gezellig huisje met hele lieve mensen. Nadat de taxichauffeur weg was gegaan vroeg ik aan Made (de vrouw des huizes) waar de dichtsbijzijnde ATM was. Zij vertelde me dat deze 35 km verderop was. Eerst dacht ik dat ze me niet goed had begrepen maar er is dus geen een ATM in pemuteran of een ander dorpje in de buurt dan die 35 km verderop. Ik had mn laatste geld uitgegeven aan de taxi en zat daar dus met een lege portemonnee om 16:00 uur 's middags. Na een kwartier lang heel hard op mezelf gescholden te hebben: waarom ik zo nodig naar Pemuteran moest, waarom ik dit niet wist, bla bla bla. Kwam ik erachter dat het handiger was om maar gewoon een plan te maken voor de komende dagen. Heb mn lonely planet erbij gepakt en bekeken wat er in de buurt te doen is (niet zoveel:() Heb voor de volgende dag een scooter gehuurd en voor de dag erna een snorkeltocht naar Pulau Menjangan. Made wist dat ik geen geld had en dat ik de volgende dag zou pinnen en vond het geen probleem om de kosten van het eten en drinken op te schrijven voor de volgende dag. Ben dus niet verhongerd:)

Zou de volgende dag eerst alleen met de scooter naar Seririt (het ATM dorpje) gaan, maar na een beetje aandringen ben ik uiteindelijk gebracht door Remix. Achteraf wel beter, want heb onderweg behoorlijk wat meer gezien dan wanneer ik alleen was gegaan. Nadat ik mn geld had gepint voelde ik me al een stuk beter. Heel raar hoe afhankelijk je voelt als je geen geld op zak hebt, hoe lief de mensen om je heen ook zijn. Daarna zijn we nog even over een locale markt, ergens achter een achterafsteegje, heengelopen. De markt is open van 03:00-12:00 en je vind hier voornamelijk fruit, specerijen, tabak en vis. De vis is gedroogd (wat een lucht!) Leuk om doorheen te lopen maar was blij toen we de uitlaatgassen weer roken, haha. Op de markt zag je ook veel levende eenden, kippen en hanen die de locale daar kopen voor het avondeten. Wat me op het volgende verhaal brengt. Hanengevechten zijn hier heel populair. Eerst had iemand me verteld dat deze werden gehouden omdat de haan die verliest het offer is voor de Goden (Ik weet het, ik ben heel goedgelovig) en dat het wedden hierop illegaal is. Toen ik het er met Remix over had moest hij heel hard lachen en vertelde dat de gevechten alleen worden gehouden om het wedden. Ook vroeg hij heel trots of ik naar een hanengevecht wilde. Uhm, Nee Bedankt! Na de markt zijn we naar de parelfabriek gegaan. Je komt daar binnen in een winkel met de meest mooie parelsieraden en krijgt een uitleg over hoe zij die kweken. Het duurt 4 jaar voordat een parel klaar is, en ze hebben geen invloed op de vorm of de kleur. Snap nu waarom ze zo duur zijn. Daarna heeft Remix me 3 verschillende tempels laten zien.
De Melanting tempel ligt op een berg en is heel groot. Mooi om te zien.
De Pulaki tempel is een tempel waar veel apen te zien zijn. Toen ik daar aankwam, kwam er net een familie naarbuiten van een ceremonie. Een vrouw had een mand met eten in haar hand en, ja hoor, er kwam gelijk een aap aan om het uit haar handen te slaan. Ook stond er vlak buiten de tempel een man om pinda's te verkopen. Ik kan je vertellen die apen eten alles wat los en vast zit, behalve de pinda's;) Arme man!
De laatste tempel was de Hotspring tempel. Deze tempel is gemaakt van koraal en je hebt er natuurlijke warmwaterbronnen. Ook weer een mooie tempel.
Hierna zijn we naar een restaurant gegaan met vier verdiepingen. Deze is 27 meter hoog, maar ligt ook al op een berg. Omdat Remix de mensen van het restaurant kent konden we naar de bovenste verdieping. Wat een uitzicht! Overal waar je keer zag je groen of de zee. Net het huis van Tarzan:)
Achteraf is het, behalve dat ik meer gezien heb, beter geweest dat hij reed. We kwamen onderweg langs een politiecontrole (en met de corruptie had dat me geld gekost) en een heel deel van de weg lag onder water door de regen van de nacht ervoor.

De dag erna moesten we om 09:00 verzamelen om te gaan snorkelen. Kreeg een lunchpakketje mee en de spullen om te snorkelen. We waren in totaal met z'n 6en. Twee Nederlanders, een Spanjaart en twee Duitsers. En natuurlijk de Balinesen die meegingen. Eerst met een busje naar de haven en vervolgens met de boot naar Pulau Menjangan (een onbewoond eiland). Bij de haven moesten we in de achterste boot stappen. Waarna er een boot werd weggeduwd en een andere boot de haven werd uitgevaren zodat wij erlangs konden. Haha. Toen ik vroeg waarom dat was vertelde een van de Balinese iets over nummers en boot 1 en de laatste boot... Snapte er niks van, maar zal wel logica inzitten:p Op het eiland aangekomen hebben we eerst een uur gesnorkeld. Dit was echt heel erg mooi. Heel veel vissen, heel mooi koraal en een eigen instructeur. Hij vertelde over de verschillende vissen en heeft me geleerd om met de snorkel een stukje te duiken. Daarna zijn we een stukje door een onderwatergrot gezwommen. Echt heel gaaf. Toen het uur om was (leken maar 10 minuten) konden we lunchen en zijn we daarna met de boot naar een ander stukje van het eiland gevaren. Hier hebben we ook weer een uur gesnorkeld. Heb Nemo gezien en een zeekomkommer gekust:)
Eerst was ik van plan om na het snorkelen al naar Java te gaan, maar besloot toch maar om de volgende ochtend vroeg te gaan. Achteraf een goed idee geweest omdat er in de vertrek- en aankomstplaats helemaal niks is. Heb 's avonds een hapje gegeten en wat gedronken met de Spanjaart en een vriend van hem die hier zijn divelisons aan het halen is.

De volgende ochtend ben ik om 05:30 opgestaan voor mn reis naar Java. Made wist dat ik vroeg wegging en toen ik de kamer uitkwam had ze een kopje thee voor me klaar staan en twee broodjes om mee te nemen. Echt heel erg lief. Stond om 06:00 klaar om de Bemo (Openbaar Vervoer in Indonesie) te nemen en kwam uiteindelijk om 07:15 aan in de haven. De boot vertrok niet veel later en was rond 08:00 in Java. Ik had besloten om naar Surabaya te gaan. De trein zou om 09:00 vertrekken. Toen ik op het station kwam verbaasde het me al dat er geen een klok goed stond, maar in Java is het een uur vroeger dan op Bali dus dat klopte ook. Haha.. Oepsie! De treinreis duurde uiteindelijk 7,5 uur en was behoorlijk saai. Maar wel met mooi uitzicht over rijstvelden. Bij elk station waar je stopt komen er mannen en vrouwen binnenlopen met vanalles. Nasi, Tahu, sate, drinken, etc. En als de trein begint te rijden springen ze er weer uit.

Wat ik er tot nu toe van heb gezien zijn Java en de mensen op Java heel anders dan Bali. Ben aangekomen in Surabaya maar vind het hier niet echt leuk. Is ook niet zo heel veel te zien en ga vanmiddag door naar Yogjakarta. Over deze stad hoor ik veel goede verhalen en zie er dan ook naar uit. Ook ben ik aan het bedenken waar ik naartoe wil als ik straks het land uit moet. Wilde eerst naar Singapore, maar ben nog niet helemaal zeker. Heb nog iets langer dan een week om te beslissen:)

Lieve allemaal, ik vind het knap als jullie helemaal tot het einde zijn gekomen.. Wat een verhaal, haha.

Hele dikke kus!