In Lovina

Daar ben ik weer! Zit inmiddels in Lovina, maar heb jullie ook nog wat te vertellen over de dag voordat ik hier aankwam. Heb namelijk de Gunung Batur beklommen, maar dat niet alleen...

Maandag ochtend stonden Joke en ik om 03:00 uur op om naar de Gunung Batur gebracht te worden. Met de rit daarnaartoe en de klim omhoog ben je dan op tijd om de zonsopgang te zien. Je moet bij het beklimmen van de vulkaan een gids mee, omdat het pikdonker is. En dan ook echt pikdonker. We kregen van de gids een zaklamp en klommen braaf achter hem aan. Joke en ik hadden met ons tweeen een gids maar er liepen natuurlijk meer mensen omhoog. Het leuke (soms iets minder leuk) was dat je precies kon zien hoe ver je nog moest door de lichtjes van de anderen. Eenmaal boven was het echt heel koud. Blij dat we een lange broek en een jas meehadden. We waren in totaal met ongeveer 30 mensen boven en was een hutje gebouwd zodat je uit de wind zat. Jammer genoeg was het bewolkt, en hebben we de zonsopgang niet gezien. Maar het was evengoed mooi hoe snel het licht werd en het uitzicht wat je in 1 keer hebt. Wat een klim! Na een uurtje op de top besloten we om weer naar beneden te gaan. De gids die we hadden was niet erg goed. Toen Joke op een gegeven moment een stukje achter was, had de gids niks door totdat ik zei dat we misschien even moesten wachten. Ook vertelde hij niks over de omgeving als we er niks over vroegen, terwijl er veel over te vertellen was. Maar ja, uiteindelijk toch nog wel wat te weten gekomen. Eenmaal beneden begon het te regenen. Wat wel mazzel was dat dit niet gebeurde terwijl we nog onderweg waren.
Na de klim wilden we graag naar de hotspring en hier heeft Wajang ons heengebracht. Waarschijnlijk omdat het regende waren we de enige daar, maar het was (misschien wel juist omdat het regende) erg ontspannen. Hier hebben we onze spieren lekker twee uurtjes rust gegeven. Er waren twee hotspring baden en een gewoon zwembad. We waren daar maar met z'n tweeen en toch stond en 8 man personeel. Haha, zie je hier wel vaker.
Na de hotsprings heeft Wajang ons naar een restaurant gebracht met een heel mooi uitzicht op de vulkaan, het meer en de dorpjes. Hier hebben we wat gedronken en zijn daarna door gegaan naar de holy spring tempel. Onderweg stopte Wajang ineens omdat hij ons de koffieplantage nog wilde laten zien. Er was niet alleen koffie, maar ook vanille, gember, passievrucht, ananas, zo'n beetje alles.. Daarna kwam je in een klein restaurantje waar ze je de teelt laten proeven. Je kon er ook speciale koffie drinken. In de koffieplantage hadden ze namelijk 2 Luwars. Dit zijn beestjes die de koffiebonen eten, en wanneer ze deze bonen uitpoepen smaakt de koffie nog lekkerder dan anders. (niet geproefd, want ik lust geen koffie:)) Daarna door naar de holy spring tempel. Hier zijn we even doorheen gewandeld en het bijzondere aan deze tempel was, de naam zegt het al, de holy spring. Dit was een soort vijvertje met, door de vulkaan in de buurt, een aantal plaatsen waarbij de aarde omhoog komt. Erg mooi gezicht. Hierna zijn we terug gegaan naar Ubud.

De dag erna ben ik door Wajang naar Lovina gebracht. Onderweg zijn we gestopt bij de GitGit watervallen. Dit was echt heel erg mooi. Je liep over een pad met om je heen jungle en kwam uiteindelijk bij de twinwaterfall. Deze heet de Campuhan en zijn twee verschillende watervallen die samenkomen. De een komt van het meer van de vulkaan en de ander van de rivier. Zoals jullie denk ik al kunnen raden is ook deze samenkomst heilig. In hetzelfde gebied is nog een andere grote waterval en voor de rest veel kleinere.
Het verkeer hier vind ik nog steeds erg leuk. Ze hebben weinig regels, maar toch is niemand gestrest of agressief in het verkeer. 1x toeteren=ik kom eraan, 2x toeteren=pas op! 3x toeteren=problemen. Ook zie je van alles op de weg. Ze vervoeren hier alles op scooters: bamboo (over de breedte of lengte maakt niet uit), gezinnen (4 personen), en soms een heel winkeltje. Op een gegeven moment gingen we de berg op en er stond een vrachtwagen langs de weg. Ik vroeg waarom die stilstond en Wajang vertelde me dat de lading (aarde) te zwaar was dus dat ze een deel eraf scheppen totdat ze weer verder kunnen. Haha..

Eenmaal aangekomen in Lovina kwam ik in een hotel terecht wat niet zo duur was en waarbij ik het zwembad van de buren kon gebruiken. Heb gelijk getekend voor 5 dagen maar kwam er daarna achter dat ik aan de verkeerde kant van het dorpje zit. Moet 2 km lopen om bij het centrum te komen. Maar ja, goed voor de conditie en spierontwikkeling:) Nadat ik mn spullen in de kamer had gelegd ben ik naar het centrum gelopen en een beetje rondgekeken. Toen ik besloot om weer terug te gaan naar het hotel kwam ik wat locals (Sudi, Doglegg, Joman, Coco) tegen bij een wegtentje. Zoals ik al eerder had verteld zijn de mensen hier heel vriendelijk en sociaal en heb dan ook wat met ze gedronken. Eentje had een gitaar mee en na een kwartierje zijn we de weg overgestoken en naar het strand gegaan. Hier zaten nog 3 engelse die de locals al kenden van de dag ervoor. 's Avonds zijn we met z'n alle wat gaan drinken in een restaurant en een bar waar Joman moest optreden.

De dag erna ben ik naar het strand gegaan. De locals hebben het dan over Belanda (holland) Goreng (gebakken). Ik lag op het strand met een boek en Doglegg, Joman en Sudi kwamen allemaal even buurten. De plek waar ik op het strand lag was vlak bij het fruittentje van Buddhi waar ik de eerste dag wat fruit had gekocht. Ze is twee keer langsgekomen om fruit te brengen. Ik heb gister ook wat minder leuks op het strand gezien. Ik zag een hond en dacht dat hij een vis aan het eten was. Toen ik ernaar toe liep om te kijken bleek het z'n dode puppy te zijn. Echt heel zielig! Je ziet hier veel honden in het wild. Sommige zien er behoorlijk gezond uit, maar je ziet natuurlijk ook de zwakkere..
's Avonds zijn we weer wat gaan drinken. Joman moest weer optreden en het is echt leuk om te zien hoeveel plezier ze er hier in hebben. Officieel moeten ze om 22:00 uur stoppen, maar ze pingelen gewoon door omdat ze het leuk vinden. En dan komen de andere jongens ook even naar voren om een liedje te zingen als ze daar zin in hebben. Echt een hele leuke sfeer.

4 en 5 maart wordt hier het Balinese Nieuwjaar gevierd. 4 Maart is feest en 5 maart is een rustdag. Op die dag mag je niks doen. Ook de toeristen niet. Ze mogen officieel zelfs geen electriciteit gebruiken. Maar zo streng is het voor toeristen gelukkig niet. De voorbereidingen voor het feest zijn volop aan de gang. De ogoh ogoh zijn nu bijna af en vanmorgen liep ik langs een stuk van het strand waar behoorlijk wat mensen gezegend werden. Ben benieuwd naar morgen.

Hele dikke kus vanuit Lovina!